Vietnam!

Inmiddels alweer dik 2 weken in Vietnam en we hebben het hier heerlijk. Overal streetfood, behulpzame mensen en een hoop leuke dingen te doen en bezichtigen! Nu zitten we lekker in Hoi An en vertrekken we vanavond met de nachtbus naar Na Thrang. Eindelijk heb ik de kracht/tijd/motivatie gevonden om weer even wat te schrijven. Ik heb namelijk aardig wat in te halen...!! Enjoy!



HANOI - DAG 1
Nog geen 45 minuten na het opstijgen waren we alweer in Vietnam geland. Daar moesten we nog even ons visum regelen en toen mochten we officieel het land in.
Koffers gepakt, gepind en door een zee van opdringerige taxichauffeurs naar de locale bus gelopen. Na een ritje van een half uur kwamen we aan in de binnenstad. Dat was me wel even slikken....! Want man o man wat was het druk! Onze verwachting dat Vietnam qua verkeer wel op Thailand zou lijken, moest enigsinds bijgesteld worden. Met onze rugzakken op zijn we zo veilig mogelijk naar het hotel gelopen. Lopen op de stoep is in Hanoi niet echt mogelijk, aangezien het aantal motorbikes dat er geparkeerd staan. De weg daarintegen, is vol met rijdende motorbikes! Na een hoop filmpjes te hebben gemaakt van het bizarre verkeer, zijn we bij ons Guesthouse aangekomen.

Na een snelle douche en een schoon setje kleren, zijn we er nog even op uit gegaan. Aangezien het valentijnsdag was, en het onze traditie is om dan sushi te eten, gingen we op zoek naar een Japanner. Het was even zoeken, maar uiteindelijk hadden we er eentje gevonden! Na afloop een ijsje gehaald bij de populairste lokale ijs zaak. Op straat liepen allemaal stelletjes en ook menig bruidsparen die een fotoshoot aan het doen waren.


HANOI - DAG 2
De volgende dag zijn we sochtends naar de markt gelopen. Die was opgedeeld in een kleding/souvenirs gedeelte en een kruiden/eet gedeelte (waar overigens een hele sterke geur hing). Beetje de kraampjes bekeken en daarna richting wat reisbureaus gelopen om wat informatie over Sapa en ha long Bay te vragen. Onze eerste stop was een reisbureau van een Nederlandse man. Dit was wel zo gemakkelijk, aangezien hij ons alles heel goed uit kon leggen. Uitleg gekregen over de verschillende tours en alle must do's in Hanoi op een rijtje gezet. Aangezien we de prijs toch wel heel hoog vonden hebben we besloten om nog even verder te kijken. Wel op zijn aanraden ergens op de 5e verdieping, met uitzicht op het centrale meertje een egg Coffee gedronken. Dit vonden we erg lekker en deed ons denken aan tiramisu!
Daarna zijn we bij een ander, lokaal reisbureau naar binnen gelopen. Aangezien Desi (m'n nicht) hier ook tours had geboekt, wisten we zeker dat het een beetje te vertrouwen was. Hier waren de prijzen aanzienlijk lager en kregen we er zelfs nog meer voor terug! Dus daar hebben we ter plekke een 3 daagse tour naar zowel Sapa als Ha Long Bay geboekt!
Diezelfde middag zijn we bij een tentje wezen eten waar ook President Obama heeft gegeten. Hier werd ons de lokale specialiteit Bun Cha geserveerd. Een soort meatballs in fish sauce, met loempia's en noodles. Het was inmiddels alweer 4/5 uur, dus na die grote 'lunch' konden we zo richting onze kamer. Daar lekker gechilled en ik de vorige Blog geschreven.

HANOI - DAG 3
Sochtends hebben we heerlijk gebruik gemaakt van het feit dat we pas om 12 uur uit hoefden te checken! Daarna onszelf volgestouwd met saté van een stalletje langs de weg. Verder hebben we de hele dag rond de stad gelopen, wat parkjes bezocht en bij wat presidentiële monumenten geweest. Vanaf daar zijn we met de taxi teruggereden naar het centrum. Aangezien z'n 'officiële' meter wel heel erg snel opliep zijn we halverwege maar vast uitgestapt, eikel. Bij de media markt hebben we een nieuw SD kaartje voor de camera gekocht, de vorige zat namelijk al helemaal vol. Savonds nogmaals heerlijk genoten van een tafel vol sushi (onwijs bedankt @Cees!). In de avond zijn we vanaf het reisbureau naar de nachtbus richting Sapa gebracht! Dit was vergeleken met de nachtbus in Thailand een onwijs mooie bus. Ipv 2 stoelen, gangpad, 2 stoelen, bestaan deze nachtbussen uit 1x1x1, met 2 verdiepingen. Je hebt dus als het ware je eigen stoel/ ligbed, want de stoel kan helemaal plat!

SAPA - DAG 1
Alhoewel de bus en de busrit prima waren, hebben we alsnog niet heel erg goed kunnen slapen. Om 6 uur werden we verzocht de bus te verlaten en stond buiten onze gids al op ons te wachten. Die bracht ons, samen met een handjevol andere mensen, naar de markt. Vanaf daar vertrokken we, nadat we ons ontbijt verwerkt hadden, richting de bergen. In totaal zouden we 3 dagen door de bergen hiken met een lokale gids en zouden we eten en slapen bij mensen thuis. Al snel voegden onderweg er 2 lokale vrouwtjes zich bij de groep. Die spraken geen woord engels en liepen vrolijk de hele dag met ons mee.

Voordat ik nu verder kan vertellen, moet ik eigenlijk even onze groep beschrijven. Die bestond uit 1 Poolse vrouw, nog een Poolse vrouw met dochter, een Spanjaard, 2 Amerikanen en een vrouw uit Oostenrijk.
-De Spanjaard was een beetje een gekke vogel, die van alles en iedereen foto's maakte. Locals werden dan ook met een luide, ongegeneerde: "STOP! PHOTO!" tot halt geroepen. Aangezien de groep het op een gegeven moment wel zat was om op m te wachten, moest hij steeds stukken rennen om ons weer in te halen. Ook was hij in het bezit van een uiterst gevarieerde dataset met gekke geluiden en sprak hij zo'n 3 woorden engels.
- De Poolse vrouw. Tja. Ook deze mevrouw had zo d'r trekjes. Overal had ze wel een uitgesproken mening over, ze had het idee dat ze elke taal tot in de perfectie beheerste en had een zeer nare houding tegenover de locals, met name over het eten (wordt vervolgd).
- De 2 andere Poolse, waren totaal van de groep afgezonderd en spraken alleen tegen elkaar.
- De Amerikanen en de vrouw uit Oostenrijk waren daarintegen wel gezellig. Daar hebben we een hoop verhalen mee uitgewisseld en gezellig mee kunnen kletsen.
-Onze gids moet ik natuurlijk niet vergeten. Dit was een lief, zeer klein vrouwtje met de naam Z (lees see). Die vertelde leuk over de omgeving en was wel in voor een lolletje. Zo noemde ze Shar constant haar girlfriend haha!

Het eerste stuk was een forse klim en kostte ons best wat moeite. Na een uurtje of 2 kwamen we boven op de berg aan. Desondanks het feit dat het vrij mistig was, hadden we hier een prachtig uitzicht. Met deuntjes van LoTR in ons hoofd liepen we al neuriënd de dunne smalle berg paden over. Onderweg kwamen we af en toe wat verdwaalde koeien en varkens tegen, die net als ons van het mooie uitzicht aan het genieten waren. Na in totaal een uur of 3 lopen, zijn we ergens wat gaan lunchen. Daar kostte het ons best wat moeite om onze maaltijd naar binnen te werken, aangezien er zo'n 7 kinderhandjes met armbandjes voor je neus gehouden werden (dat "1 for 5, 2 for 10" spookt nog in m'n hoofd). Ook onze Poolse vriendin had uiterste moeite met de maaltijd, omdat ze vond dat het aanbod van vegetarische maaltijden maar tegenviel.

Na de lunch stond ons nog een hike van 3 uur te wachten. Ditmaal liepen we door wat bergdorpjes heen, totdat we bij het dorpje van onze gids uitkwamen. Daar werden we ontvangen met thee en konden we ons opfrissen (wat overigens hard nodig was!). Ah, nu kom ik terug op het punt van die lokale vrouwtjes! Die waren namelijk de hele dag met ons mee gelopen en haalden nu allemaal de rieten manden van de rug.... Daar kwamen natuurlijk allemaal armbandjes en andere souvenirs uit. "You buy something from me, I walk with you all day...", "I 2 baby son have, you buy"..... Ah, die lieve oude vrouwtjes werden nu ineens meedogenloze sales machines die op ieder z'n schuldgevoel in aan het spelen waren. Nou dikke vinger!

Zodra de zon onder was, werd het in ons berghutje ineens een stuk frisser. S' avonds werden ons allerlei bordjes met vlees, groentes en loempia's voorgeschoteld. Alles was vers gemaakt door onze gids en haar 2 jongere dochtertjes. Overigens zaten we wel vroeg aan het eten, want er werd door die ene vrouw geklaagd dat we zo weinig eten kregen en dat ze honger had (weigerde lunch te eten).... Afijn, die stauwde dus wel mooi alle loempia's met pork en chicken naar binnen :'). (Zo ging het ook de komende maaltijden verder, maar volgensmij heb ik het punt dat wij d'r niet zo konden waarderen wel gemaakt).

Het eten was heerlijk en onze kommetjes werden constant bijgevuld. "More rice??!" Nadat we tonnetje vol zaten gingen we lekker om een bak met gloeiende kolen zitten om een beetje op te warmen. Toen kwamen de shotglaasjes en de fles met happywater. Evenals de kommetjes tijdens het eten, werden ook deze glaasjes constant bijgevuld. De eerste 2/3 deden we gezellig mee uit beleefdheid (echt lekker was het namelijk niet), maar ook daarna bleef ze maar schenken. Shar schoof ze steeds slim door naar mij of de Amerikaan naast ons! Ja ik lag aardig duizelig in m'n bed daarna....

SAPA -DAG 2
Het ontbijt was heerlijk vers gemaakt, ditmaal pannenkoeken! Daarna weer een stevige tocht gemaakt. Vandaag hoefden we niet te klimmen, maar waren we langzaam maar zeker via de rijstvelden aan het afdalen naar het dal. Prachtige taferelen. Helaas is het niet het beste seizoen om naar de reistvelden te gaan, omdat het daar nu nog te droog voor is. Desalniettemin zag het er prachtig uit. Aan het einde van de middag kwamen we aan bij een andere homestay in het dal. Hier weer heerlijk gegeten! Overal liepen er kippen en eenden los. Ook liep er een super kleine puppy rond, waarmee we wel even zoet waren. Hey... Maar wat kwam daar aanlopen...?? In de verte hoorden we het al galmen.. Jahoor :"buy...buy...buy...". Ook hier waren we niet veilig van de sales machines. Ditmaal kwam er een half dozijn op ons aflopen! Wel allemaal in andere traditionele kleding, dat hoorde bij het dorpje. Gelukkig waren ze iets minder opdringerig dan de vorige en luisterden ze aandachtig toen ik vertelde dat ze beter samen met ons iets kunnen maken (soort workshop) dan 3 uur om ons heen hangen.

Savonds weer heerlijk gegeten (nu was ze weer vegetarisch....)! Daarna lekker geslapen en sochtends wakker gemaakt door de haantjes.

SAPA DAG 3
Vandaag zouden we eigenlijk nog een hike van 5 km maken en rond 3 in het dorp zijn. Helaas moesten we rond een uur of 11 al weg met de enige taxi richting Sapa town. Dit vanwege het feit dat onze favoriete groepsgenoot per se vroeg weg wilde en er op zondags geen mogelijkheid was om ander vervoer te regelen. Eenmaal in de stad zijn we alvast naar het busstation gelopen om ons kaartje voor de nachtbus te halen. Helaas was ook hier gedoe mee, want we stonden niet meer in het systeem. Bleek dat ons reisbureau de bus van 4 uur (ipv 10 uur) had geboekt. Sapa town verkennen zat er dus ook niet in. Dit vonden we (Achteraf) overigens helemaal niet zo erg, want anders zaten we nog zo'n 7 uur te wachten op de nachtbus, terwijl we nu savonds aankwamen en in een prima dorm (geregeld als compensatie van de bus) mochten slapen! Onderweg knalde de schokdemper van de bus, maar dat was met behulp van onze handige hoofdlampjes zo geregeld. We hebben een beetje het gevoel alsof deze hele dag ons 'bestolen' was, aangezien we echt niks anders dan wachten hebben gedaan. Ach..

Sapa was onwijs mooi en de mensen waarbij we thuis mochten slapen waren allemaal onwijs lief. Er valt niet onwijs veel over te vertellen, de foto's spreken voor zichzelf!

Terug in HANOI
Na een zeer goede nachtrust in onze bedjes (10x beter dan de nachtbus), hebben we onze tassen verplaats naar ons oude Guesthouse. We hadden tussendoor een dagje Hanoi ingerekend zodat we bij zouden kunnen komen van de trekking in Sapa. Lekker rustig aan gedaan en smiddags naar een water puppet show geweest! Dit is een soort van poppenkast, maar dan worden de poppen bewogen via stokken onder het water. Shar vond het maar saai, maar ik kon naderhand de deuntjes en dansjes niet meer uit m'n hoofd krijgen. Als afscheid van Hanoi allebei één (of waren het er 3) ijsjes genomen bij dat ene tentje.

Ha Long Bay
Jaaa, vandaag de excursie waar we al heel lang naar uit hadden gekeken! In de ochtend werden we door een busje opgehaald bij ons hotel. In de bus nam onze gids de gehele planning van A tot Z met ons door, ook wel eens fijn als je verder altijd alles zelf regeld. Halverwege stopten we nog even bij de workshop for disabled people... Dat was wel een beetje sneu. Een compleet pakhuis met allerlei spulletjes die 'zogenaamd' door gehandicapten gemaakt zouden zijn. Wij vonden het maar 1 commerciële grap, want we zagen alleen naar gelikte sales managers in pak. Eenmaal in de haven aangekomen werden we met een kleiner bootje naar onze tour boot gebracht. Op de grote boot (ruimte voor 20) hadden we onze eigen suite!

De tocht zelf bestond, natuurlijk, vooral uit varen rondom de eilandjes. Onderweg af en toe even gestopt bij een eilandje, ergens wezen kanoën en een grote grot midden op zee bezocht. Savonds mochten we onze eigen spring rolls maken en daarna hebben we boven op het dek nog wat gedronken met een broer en zus uit Singapore. Die zeiden meteen dat als we in Singapore waren ze ons rond zullen leiden!

De volgende ochtend waren we zeer vroeg opgestaan om te kanoën. Zoals velen misschien al weten, is kanoën voor ons de ultieme relatietest. Beiden bakken we er niks van en zijn we binnen 3x peddelen al moe. Dus lekker in de baai rond gedobberd en daarna weer snel er uit! Smiddags op monkey island geweest en met de fiets naar een afgelegen dorpje op Cat Ba gefietst. Savonds werden we bij ons hotel afgezet, waar we heerlijk gegeten en geslapen hebben.

Op de laatste dag van de tour werden we sochtends weer bij het hotel opgehaald en op de boot gezet. Na de lunch hebben we een parel boerderij (Pearl farm) bezocht. Daar verzorgen en behandelen ze oesters, om zo de mooiste grootste parels te creëren. Dit proces duurt jaren, vaak zelfs zonder resultaat!
Op de boot weer lekker geluncht en smiddags vanuit de haven met de bus naar Ninh Bing gereden. De bus stopte toevallig eerst in Tam Coc, het gebied waar we heen wilden gaan, dus zijn we daar spontaan uitgestapt.
Normaal gesproken boeken we altijd accommodatie van tevoren, maar dat is hier in Vietnam totaal niet nodig. Waar de mensen in Laos stil langs de kant van de weg zaten en nauwelijks engels spraken, wordt je hier om de 3 tellen ergens naar binnen geroepen. Binnen no time hadden we hier dus een prachtige accommodatie gevonden.
's avonds kwamen we geheel onverwachts Tom en Kim tegen! Die zaten ergens in een restaurantje wat te eten. Toen we op de menu kaart keken hoorde we vanuit het restaurant een luide "hey!". In eerste instantie dachten we natuurlijk dat het een pushy verkoper was, maar dat waren zij dus :). Samen wat gegeten en toen zijn ze weer met de nachtbus richting het zuiden gegaan.

De volgende dag zijn we met de motor de omgeving gaan verkennen. Tam Coc wordt ook wel het Ha Long Bay op land genoemd, dit vanwege de aparte rotsformaties. Een aantal tempel complexen bezocht en onderweg veel van de lokale specialiteit langs de weg zien liggen (gebraden geit!). Het was helaas veels te fris op de motor, dus we hadden m smiddags alweer ingeleverd. De 2e dag hebben we met de fiets een iets kleiner rondje gemaakt. Savonds met de nachtbus richting Hué gereden. Ook dit gebied moet je maar terugzien op de foto's om een beetje een idee te krijgen!!

In Hué kwamen we om 05:30 aan. Gelukkig hadden we bij ons busticket een gratis ochtend in een dorm gekregen. Helaas was dat zo'n gedoe bij het hostel en zijn we na meerdere slappe excuses toch maar weggelopen. Met het idee dat de hostels midden in het centrum zouden zitten, liepen we naar het stadsgedeelte binnen de muren. Daar kwamen we tot de conclusie dat het centrum toch de hele andere kant op was... :). Gelukkig stond er iets verder langs de weg een vrouwtje die ons naar een Guesthouse heeft gebracht. (Dit was de goedkoopste tot nu toe!). Vanaf daar zijn we naar de Ancient City gelopen. Het heeft de hele dag hard geregend, dus hebben we besloten om niet naar de andere tempels en het verlaten waterpark buiten de stad te gaan. Wel hebben we 4x de straat overgestoken om bij het restaurantje aan de overkant te gaan eten :D.

Sochtends vroeg zijn we weer met de volgende bus richting Hoi An gereden. Ook deze rit ging vanwege een lekke band niet geheel soepeltjes. Wel heb ik stiekem hard kunnen lachen om Shar en de buschauffeur. Die stond namelijk een uur in de regen de band te verwisselen en net op het moment dat ie weg wilde rijden wilde shar nog even naar de wc. Na een hoop ongeduldige toeters en Vietnamese woorden konden we weer rijden! Als blikken konden doden....

Zoals boven beschreven zitten we nu alweer drie heerlijke dagen in Hoi An. Aangezien we nog het één en ander moeten regelen voor vanavond, zal ik deze etappe weer vol enthousiasme beschrijven in de volgende Blog! Hou ook onze Facebook/het fotoalbum in de gaten, want daar zullen we zsm weer wat foto's op plaatsen!

Dikke kus van ons en bye bye!

Ps: Wat is een leuke hoeveelheid om te lezen? Af en toe een lang en groot stuk of wat vaker een klein stukje?