Suits, Easyriders & Beach!

Aangezien we weer een hoop interessante avonturen hebben beleefd, heb ik weer een Blog geschreven! Ditmaal wel iets uitgebreider dus neem rustig de tijd! Enjoy!

Hoi An:
Hoi An is een kleine stad, zo'n 3/4 uur weg van het beter bekende Hué. Hoi An staat vooral bekend om alle Tailors. Hier kan je namelijk goedkoop onwijs mooie kleding laten maken! (of een heel gek gekleurd pak zoals in Top Gear!) Vergeleken met de andere bestemmingen die we tot nu toe bezocht hebben, was dit wel het meest toeristische plekje (muv Bangkok & Luang prabang tijdens Chinees nieuwjaar!). Om de vijf meter wordt je wel door iemand aangesproken; Proppers voor de bar, opdringerige restaurant of Spa eigenaren, selfie stick verkopers, boat rides, lampionnen ect ect! Dat was ook voor ons weer even wennen. Het grappige is, omdat er zo onwijs veel mensen wat van je willen, verlagen ze de prijs al 4x voordat je überhaupt je mond open kan trekken. Wij vragen ons soms ook af waarom alle verkopers/tentjes naast elkaar gaan zitten?? Misschien dat je na 7x nee zeggen wel een keertje ja zeg??

Maar goed..! Hoi An. Bij aankomst waren we erg opgelucht dat het weer hier al een stuk beter was dan in Hue het geval was. We werden met de bus ergens in een straat vol met guesthouses afgezet. Nadat de buschauffeur de deur open had gedaan, stond de gehele bus vol met mensen die ons een taxi of Guesthouse wilde aansmeren. Aangezien wij al wat geboekt hadden, konden ze ons weinig aansmeren. De openingszin: " Where you from, you book already? Where you stay" werd ons dan ook meerdere malen herhaald! Met de backpacks op moesten we een klein stuk lopen naar ons verblijf. Ditmaal hadden we iets meer luxe geboekt en verbleven we net buiten het centrum. Een prachtige kamer met een super nice badkamer met, jawel, een bad! Vanaf het bed kon je zo via een glazen wand de marmeren badkamer inkijken.
Savonds zijn we nog even een rondje gaan lopen in het oude centrum. Bij aankomst in Hoi An had ik al ergens een entrance ticket kiosk zien staan, maar had geen idee van de bedoeling. Daar kwamen we nu tijdens het lopen dus wel achter! Aan het begin van de straat spraken 2 vrouwtjes ons aan en vroegen om ons kaartje... Blijkbaar is het hier verplicht om een kaartje te kopen om door de stad te lopen. We vonden het eerst een beetje vreemd, dus liepen we door. Toen kwamen ze net iets te 'enthousiast' achter ons aanlopen! Even rondgevraagd en het schijnt een soort van verplichte donatie (5$) te zijn, opgelegd door de overheid. Wij zijn dus via een zijstraat naar het centrum gelopen :). (de overige dagen wel andere kiosken zien staan, maar nooit meer om een kaartje gevraagd!)
Bij de foodmarket wat lokale specialiteiten geprobeerd (wel kleine porties zeg!).
- Fried wonton (soort krokant gebakken ravioli gevuld met vlees met een heleboel verschillende ingrediënten als topping).

-White rose ( een soort kleine garnalen pakketjes, gepresenteerd in de vorm van, jawel, een witte roos!)

-Ban lau (soort noodles met pork!)

Op de terugweg nog even een foot massage (ikke!) en een pedicure (shar!) genomen. Ditmaal gelukkig geen grote ladyboy die even hardhandig m'n voeten pijn doet. Dus lekker met zachte voetjes en gelakte nagels gaan slapen in ons mooie huisje.

De volgende ochtend werd ik vroeg (06:00) wakker vanwege een graafmachine die 2 meter naast het verblijf aan het graven was en een bouwvakker die z'n hamer en golfplaat als xylofoon aan het gebruiken was. Aii, dat was wel een beetje jammer! Shar lag overigens als een baksteen op bed totdat ik d'r wakker maakte voor ontbijt! Vandaag zouden we eens goed gaan kijken bij de Tailors om wat te laten maken!

Nadat de buikjes weer goed gevuld waren, zijn we richting de textiel markt gelopen. Onderweg liepen we ook nog even langs de markt, waar verse vis verkocht werd. De textiel markt zelf bestond uit een immens aantal kleine zaakjes ( als in 2 meter vrees, dus meer een soort hokjes) met daarin allemaal Tailor bedrijfjes. Nadat we meerdere malen de pushy verkopers hebben geweigerd, zijn we toch maar ergens gaan zitten (het werkt dus toch, zo dicht bij elkaar zitten...). Even een catalogus bekeken en wat dingen gevraagd omtrent prijs, tijd, kwaliteit ect. Aangezien we toch even alles rustig wilden bekijken, besloten we verder te lopen.

Ja hoor... Hoe dan?? Wanneer we de markt verlaten lopen we weer tegen Tom en Kim op! Die komen we ook overal spontaan tegen. Die waren lekker aan het fietsen en hadden net een mooie leren tas en sandalen laten maken. Ze raadde ons een restaurantje met hele lekkere sandwiches aan, waar we daarna heerlijk gelunched hebben.... (bbq & chicken cheese, en alles weer voor een prikkie!) Wel nog even moeten zoeken naar een ATM die Maestro passen accepteert. Dat blijkt in Vietnam soms nog wel eens een uitdaging. Ook kan je zeer weinig in 1x opnemen, waardoor je onnodig veel kosten aan de bank moet betalen!

De rest van de dag hebben we ingevuld met bezoeken aan verschillende Tailors. Op gegeven moment bij Bill Ben tailor besloten wat te laten maken. Deze zaak had namelijk zeer goede reviews en gaf ons een goed gevoel. Na even twijfelen over de kosten toch de knoop doorgehakt en allebei 2 dingen laten maken. Ik 2 pakken (blauw en grijs) en shar 2 mooie korte jurkjes (rood en wit). Na het opmeten ect hebben we nog wat met Tom en Kim gegeten, gedronken en gepooled bij de bar. Over de bars gesproken.... Mocht je nog een keer een goedkope 'zuip' vakantie willen, zoek dan niet verder. Voor 15 cent heb je een biertje, of je betaald 5 dollar en drinkt de hele avond onbeperkt (cocktails en mixdrank included!). Na afloop nog even een lekker bad genomen en toen met oordopjes in gaan slapen.

Aangezien we de volgende ochtend weer heel vroeg wakker werden gemaakt door de buren, hebben we besloten om uit te checken en wat anders te gaan zoeken. Een extra nachtje was wel nodig aangezien we onze nieuwe kleren nog wel wilden passen en bijstellen! In de straat waar we met de bus waren gedropt hadden we binnen no-time een prima alternatief gevonden. Daar om 13 uur nog even wat ontbeten en toen richting het strand gefietst. Onderweg nog even wat van die o-zo-lekkere broodjes gehaald om op het strand van te genieten!

Rond een uurtje of 4 weer richting de Tailor gefietst, aangezien we onze kleren konden passen! Wat zag alles er mooi uit! Bij mij mocht de broek wat strakker en bij shar moest ook nog wat aangepast. Gelukkig gaven ze ons allerlei advies en tips waar we zelf nooit aan gedacht zouden hebben! De kleren werden weer naar het atelier gestuurd en de volgende dag mochten we ze weer passen! savonds nog even door de stad en langs de marktkraampjes gelopen (die hadden allemaal hetzelfde bordje met : " no pressure, free looking" erop haha...). Shar savonds nog even wat geskyped en ik weer een massage genomen, ditmaal rug en schouders!

Laatste ochtend lekker uitgeslapen, ontbeten en weer de pakken gepast. Ditmaal zat alles perfect en hebben we betaald en het in een pakketje via de seamail op laten sturen. We zijn heel benieuwd of het pakje aan is gekomen voordat wij weer in Nederland zijn...! Nog even 3x verloren van Shar met poolen (Ja dat heeft ze vast van d'r Opa!) en daarna met de nachtbus richting Nha Thrang vertrokken!

Nha Thrang:

Oei, wat kwamen we hier akelig vroeg aan. Half 5 snachts werden we ergens midden in de stad gedropt. Aangezien we nog niks geboekt hadden zijn we met de lonely Planet in de hand op zoek gegaan naar een lekker zacht bedje waar we nog even in konden duiken. Groot stuk over het strand gelopen, waar overigens al tientallen Vietnamezen aan het sporten waren, respect! Verderop ergens bij een hostelletje binnen gelopen, waar we voor een kleine meerprijs nu al de kamer in mochten! Yes!!! Nog even een paar uurtjes slaap gepakt en daarna lekker de hele dag op het strand gelegen. Daar liepen we tegen een zogenaamde Easy Rider op, die ons een tour aan probeerde te smeren! Na even rustig wat gegeten en gedronken te hebben en de prijs een beetje te hebben onderhandeld, hebben we een tour geboekt! 3 dagen lang op de motor over de afgelegen wegen in de Highlands van Vietnam. Kicke! Shar achterop bij See(??) en ik met een andere motor er achteraan! We konden meteen de volgende ochtend vertrekken, dus daarna snel nog even wat van het strand genoten! Op het strand zelf nog wel even gedoe gehad met een vervelende bandjes verkoper die dr bandje al strak om Shar d'r enkel had geknoopt en geknipt voordat we ook maar iets gezegd hadden. Heel blij was ze niet met wat we aan haar uiteindelijk gaven hahaha.... Ei!

Nha Thrang is afgeladen met Russische toeristen. Overal all you can eat buffet restaurants met langs het buffet Russische mannen met veels te volle borden... Wij bij de Italiaan een gigantische gemixte pizza gedeeld en daarna de tassen ingepakt voor de volgende ochtend!

Easyriders:

Om acht uur stond See al op ons te wachten met de motoren. Helmpjes op, tasjes achterop en gaan met die banaan! Eerste stuk reden we langs de kust en stopten we ergens bij een klein vissers haventje om te tanken. Daarna door de bergen en uitgestrekte landschappen. Langs een grote stuwdam/meer gereden en heerlijke fried rice met chicken gelunched. Laatste stukje iets meer in de bewoonde wereld gereden totdat we in Buon Ma Thuot aankwamen. Daar zouden we de eerste nacht doorbrengen. In het hostel naast z'n eigen 'huis' verbleven we in onze eigen kamer. Nog even door de stad, die niet zoveel voorstelde, gelopen op zoek naar wat eten. We hadden ontzettend veel bekijks van de mensen en hebben terug gezwaaid naar alle enthousiaste kinderen.

Na het eten hebben we nog even een ijskoffie in het huisje van onze gids gedronken. Vlak voordat we wilden gaan slapen, haalde z'n vrouw een taartje tevoorschijn.... Hij zou namelijk de volgende dag 50 worden! Aangezien die dan weer vroeg met ons op pad zou zijn wilde ze het nu vieren. Zelf was die het helemaal vergeten en was die aardig verrast. (wij ook toen er 50 op stond, want zelf dacht ie volgensmij nog steeds 46 te zijn). Lekker stukje taart gegeten en onze koekjes gedeeld met z'n dochter en zoontje. Hij was tevens vorige maand opnieuw vader geworden van z'n 3e kindje, dat nu lekker in z'n armen lag te slapen. Het huisje was niet meer dan een kamer van 3 bij 4, met daarin een keukentje, wat opgevouwen matrassen en een klein toiletje. Daar sliepen ze met z'n 5en!!! Wel hadden ze nog een klein overdekt gedeelte aan de voorkant, waar wat plastic stoeltjes stonden zodat z'n vrouw ontbijt en drankjes kon verkopen.

De volgende ochtend met z'n allen ontbeten en een hoop lol gehad met de Kids en de vertaal App van Google. Als je een WiFi connectie hebt kan je namelijk een echt gesprek hebben dat meteen voor de ander wordt vertaald! Na een aantal foto's met z'n allen, zijn we weer op de motor gesprongen. Onderweg bij een cacao farm en een grote waterval gestopt. Helaas mochten we daar niet dieper dan onze knieën het water in, vanwege de stroming en het feit dat mensen hier helemaal niet leren om te zwemmen!

Na de lunch over uitgestrekte rijstvelden omringd door bergen gereden. Dit vond ik persoonlijk het mooiste stukje Azië dat ik tot nu toe heb gezien. Kuddes koeien langs de weg, vrouwtjes met rieten hoedjes op de reistvelden en tot onze verassing ook nog een olifant!

Helaas was het 'resort' (lees insectarium) aan het meer, waar we de 2e nacht verbleven, niet geheel insect proof, dus sliepen we samen onder een veels te kleine klamboe in een 1 persoons bedje om zo maar de muggen te ontlopen!

Ook de laatste dag hadden we nog een aardige rit voor de boeg (+-190km), dus vertrokken we weer vroeg. Onderweg bij verschillende farms, zowel koffiebonen, peper en champignons, gestopt. Aan het einde van de middag kwamen we na een heerlijke laatste 10 km door de bergen en naaldbomen, aan bij ons verblijf in Dalat. Vanaf daar reden we naar de bushalte om mijn motor weer terug naar Nha Thrang te sturen. Ik botste bij het optrekken nog even zachtjes tegen een andere scooter.... Rij je 500 km zonder enige probleem, kan je niet eens even normaal optrekken haha. Gelukkig werd de scooter zo weer recht gezet en werd het met een lach van de eigenaar afgedaan. Zonnebril helaas wel gesneuveld!

Nadat we See bedankt en uitgezwaaid hadden zijn we nog even de stad ingelopen. Daar bij de lokale variant van de MC Donalds lekker burgers en frietjes gegeten en nog een rondje langs het meer gelopen. Ik meteen weer een nieuwe zonnebril gescoord en meteen de bus naar Mui Ne geboekt voor de volgende ochtend.

We hadden aan het begin en ook tijdens de Easy Rider tour zelf een beetje het gevoel dat we teveel hadden betaald. Maar nadat we zagen waar ze het als gezin van moesten doen en hoe gelukkig en gastvrij ze waren, vonden we het helemaal niet meer zo erg. Het ging immers allemaal naar de opleiding en verzorging van z'n kinderen en de huur van z'n kleine 'huisje'. Zoals hij het zelf mooi zei: " We don't have a lot, we are not rich, but we are happy".

In Mui Ne kwamen we aan het begin van de avond aan en hebben we bij het Guesthouse van de vriendelijke buschauffeur een kamer geboekt. Die vertelde ons overigens dat we trouwens een goede prijs hadden betaald voor de Easyrider tour. Hij was namelijk zelf ook een easyrider (en buschauffeur als je geen tour bookings had!). Langs de kust (helaas geen zandstrand maar een steile betonnen muur) wat rijst gegeten. (on a footnote: alle restaurants hebben hier glazen bakken voor de deur staan, met daarin de meest exotische zee wezens. Van haaien tot Murenes, van baby schildpadden tot alen). Shar hield het amper droog toen een aantal Russen een kreeft aan het uitzoeken waren en er daarna (heftig spartelend) mee op de foto gingen. "Max ik vind het zo zielig, al die vissen, maar ik hou ook zo van sushi....."

In de kamer zaten zo onwijs veel muggen, dat we zo 2 uur bezig zijn geweest met de jacht! (wat overigens best wel heel erg leuk was met het speciale elektrische tennis racket van de eigenaresse).

De nacht gelukkig overleefd met een muggenbult of 3 en daarna met de tassen op onze rug op pad gegaan. We waren hier natuurlijk wel gekomen voor het strand! Na een kilometer of 2 lopen naar het westen kwamen we bij het zandstrand. Daar bij een ander Guesthouse naar binnen gelopen en toen lekker de hele middag op het strand genoten van de zon (33 graden!). Savonds de was ergens gedropt en bij een restaurantje gaan zitten. Vanwege de overvolle menu kaarten weet ik vaak niet wat ik moet nemen (als ik een keer wat anders wil dan fried rice!). Ik liet me dus een Red Snapper aanpraten, terwijl ik normaal gesproken helemaal niet van gebakken vis houd. Mijn 'gerecht' werd zo voor onze neus uit z'n glazen bakkie geschept en spartelend in een lege emmer gegooid.

Aii.. Dat was toch wel heel heavy. In Nederland gebeurt alles altijd achter de schermen en heb je vaak geen weet van wat er met je eten gebeurd, maar dat was hier dus wel anders. Hebben dus onze vissige vriend Henry beloofd dat we heel erg van m zouden genieten... Shar die veilig voor de beef was gegaan, vond het maar wat grappig dat ik met m'n wit weggetrokken kop me afvroeg of het nou wel zo'n goede keuze was geweest... Gelukkig voor mij, was Henry op de bbq bereid met een heerlijke saus eroverheen. Nadat shar lachend de anatomie van een vis probeerde uit te leggen ben ik voorlichting aan de vis begonnen! Heerlijk was het, maar toch ook wel een beetje heftig ofzo..

Vandaag (jaaaa ik loop weer helemaal bij!) zijn we vroeger dan vroeg opgestaan om een sunrise tour te doen. Met de jeep werden we opgehaald en reden we om half 5 snachts naar de White sanddunes van Mui ne. Bij aankomst drong de chauffeur nog even aan dat we ECHT een quad moesten huren voor dat kleine uurtje, omdat het veels te ver lopen was... Afijn, 15 minuten later waren ook wij al lopend aangekomen bovenop de duinen. (het zijn niet echt duinen, het lijkt meer op de woestijn). Bovenop de heuvel hebben we een foto of duizend gemaakt van de opkomende zon en zijn daarna weer rustig naar beneden gehobbeld, terwijl we het geweld van alle voorbij rijdende quads ontweken. Even moeten wachten op wat verdwaalde mensen uot onze jeep, en daarna vertrokken we richting de rode duinen. Onderweg hield een jeep er mee op dus die moest bij ons op sleeptouw. Nadat het touw zo'n 4 keer gebroken was en wij ons begonnen af te vragen of de motor van onze jeep inmiddels ook niet op ontploffen stond, kwamen we aan bij de rode duinen. Daar werden de deurtjes van de jeep vlug geopend door de handige meisjes die ons allemaal een soort slee aan wilden smeren. Aangezien ergens vanaf sleeën betekent dat je eerst omhoog moet lopen, hebben wij ze vriendelijk geweigerd. Toch een klein stukje omhoog gelopen en wat foto's gemaakt. Overigens stelde het sleeën bij andere mensen niks voor, gelukkig!

Volgende stop was de vissers haven. Oh boy, als we gisteren tijdens het eten niet al de lelijke waarheid achter seafood gezien hadden, dan hadden we dat nu wel. Op het strand werden de netten van de boten schoongemaakt. Dat hield in dat het hele strand vol lag met allerlei zeesterren, hermiet krabben, gewone krabben, visjes, inktvisjes, ect ect die langzaam dood aan het gaan waren. Die waren namelijk allemaal te klein of weet ik het wat, dus die werden gedumpt op het zand. Dat was voor ons sushi liefhebbers toch wel even schrikken hoor. De bootjes zagen er heel erg mooi uit, zo dobberend op het water, alleen van het strand werden we dus helaas niet zo vrolijk. Tevens lag er overal rotzooi. Plastic, afval, ect. Het ligt hier in Azië (en vooral Vietnam) overal maar naast de weg. Af en toe doen mensen moeite om een hoopje afval te verbranden, maar of dat nou veel helpt...

Laatste stop van de tour was de Fairy stream. Dit was gelukkig wel weer heel mooi en leuk (en hing er geen geur van dode vis!). Dit was een klein stroompje met water dat een paar centimeter hoog was. Op de bodem lag heerlijk zacht zand, dus je kon er heerlijk doorheen lopen. Naast het stroompje waren er mooie rotsformaties en wat rode duinen. Ook hier weer voldoende foto's gemaakt... :)

Om 9 uur werden we weer voor de deur afgezet en zijn we nog een uur of 3 gaan slapen! Daarna lekker 'ontbeten' en rustig aan gedaan. Boekjes gelezen en in de namiddag nog even genoten van de zon op het strand.

Na Mui Ne staat alleen nog Saigon, oftewel Ho Chi Mihn city op de planning! Aangezien ons visum de 14 e afloopt, zullen we volgende week alweer in Cambodja zitten! Spannend!

Morgen is een speciale dag, want dan is Shar namelijk jarig! Dus dat gaan we morgen maar eens goed vieren! (eigenlijk is elke dag hier een feestje!)

Hele dikke kus van ons! Hoop dat jullie de Blog leuk vinden! Ditmaal wel weer iets uitgebreider... Enjoy!

Xxxxxxx Shar & Max