Laos PDR (Please Don't Rush!)

He he! Daar zijn we eindelijk weer! Maar waar o waar zitten we inmiddels, want er zitten alweer 2 weken op sinds ons laatste verhaal!

Nong Khiaw > Luang Prabang

We waren gebleven in Nong Khiaw, Laos!
Daar hebben we tijdens ons laatste luierdagje besloten om onze reis richting het zuiden voort te zetten. Aangezien we bij het station nog geen kaartje konden kopen voor de Minivan, zijn we de volgende ochtend maar vroeg opgestaan. Na even snel een banana pancake naar binnen gewerkt te hebben, zijn we naar het station gelopen. Daar zat de eerste Minivan (een uur van tevoren) al vol, dus moesten we even op de 2e wachten. Met z'n 15 en in een klein busje zaten we lekker 'knus' op elkaar, richting Luang Prabang. Tot onze verbazing stopte de Minivan nog ergens onderweg, om nog 2 passagiers op te pikken, die gezellig bij ons op het 3 persoons bankje kwamen zitten (inmiddels dus met 5 naast elkaar!) Als sardientjes in blik reden we verder, maar na 15 minuten stopte de bus weer, dit keer om 2 monniken op te pikken. Die gingen gelukkig achterin zitten, maar inmiddels zat het busje dus aardig vol! Voor mij werken de hobbelige wegen en de warme temperatuur als een heerlijk slaapmiddeltje. Volgens shar was ik de hele weg aan het 'headbangen met m'n mond open' (de rit was wel zo voorbij!).

In Luang Prabang hebben we ter plekke besloten om niet meteen dezelfde dag door te gaan richting het zuiden, zodat we niet wéér in de Minivan gepropt zouden worden. Daarom zijn we vanaf het station richting de stad gelopen (omdat ik het niet nodig vond om weer door de tuctuc letterlijk en figuurlijk afgezet te worden). Na een korte wandeling tussen de biggetjes, kippetjes en eenden kwamen we uit bij een kleine bamboo bridge. Tijdens de dry season staat de rivier hier laag genoeg om er met een bruggetje overheen te lopen. Eenmaal in de stad voor een leuk prijsje een prima kamer gevonden, zodat we savonds nog relaxed een keertje over de nightmarket konden lopen.

Luang Prabang > Vang Vieng

Sochtends zijn we op de hoek van de straat wat broodjes gaan halen om mee te nemen voor onderweg. Daarna rustig ons richting het station verplaatst. Toen we bijna bij het station waren (dat 2km buiten de stad ligt) riep er iemand uit een Minivan of we richting Vang Vieng gingen. Alhoewel we eerst zoiets hadden van: negeren en doorlopen, ben ik uiteindelijk toch even gaan vragen wat ie precies van ons wilde. Hij reed in een gloednieuwe minivan vol met koffers die naar Vang Vieng moesten en wilde ons wel meenemen. Waarschijnlijk hebben we weer veels te veel betaald (daarom wilden we namelijk rechtstreeks bij het station boeken) maar we hadden nu dus wel mooi een privé Minivan! Onderweg lekker onze broodjes kip opgegeten, bij een uitkijkpunt gestopt en van de ruime bank die we met niemand hoefden te delen genoten. Onderweg kon onze dierenvriend Shar het niet laten om d'r broodje te delen met een hond boven op de berg! (Achteraf bleek dit best een gevaarlijke weg te zijn, omdat er af en toe rebellen zijn die op toeristen bussen schieten! Gelukkig houden ze meer van de touringsbussen die snachts de rijke Chinezen vervoeren en hebben ze ons in ons mooie nieuwe busje met rust gelaten!)

Vang Vieng
Vang Vieng is een dorpje dat halverwege de route Luang Prabang - Vientiane ligt, en wordt daarom vaak als tussenstop aangedaan! Het is zeer populair onder de backpackers, die hier vooral komen om te 'tuben' (uitleg volgt!). In de omgeving zijn talloze grotten, sommige pas zeer recent ontdekt. Ook is Vang Vieng zeer populair onder de Koreanen, want daar zat het vol mee. Dit vanwege een serie die hier is opgenomen (Bedankt voor de uitleg Desi!).

Het hostel waar we verbleven had een gedeelde hangmat ruimte, dus ra ra ra wat wij de dag van aankomst hebben gedaan! Savonds even wat gedronken bij de rivier (we zaten midden op de rivier, op een tafeltje dat iets boven het water hing).
De 2e dag was eigenlijk niet heel anders dan de 1e. Lekker in de hangmatten gehangen, boekjes gelezen en de benodige hoeveelheid banna shakes naar binnen gewerkt. Wel hebben we op deze dag het wonder van de zogeheten 'friends bars' ontdekt. Dit zijn restaurants waar er naast alle tafels ligbedjes zijn gemaakt en er aan de andere kant een groot tv scherm hangt waarop de serie friends wordt afgespeeld. Hier vlogen de uurtjes zo voorbij!
De 3e dag was, in tegenstelling tot de eerste twee, een stuk actiever. Sochtends aan de overkant van de straat een motor gehuurd, om aan de andere kant van de rivier de grotten en blue lagoon te verkennen. Om de rivier over te steken moest er eerst natuurlijk een motorcycle 'tax' betaald worden. Overigens mochten de locals natuurlijk kostenloos doorrijden. Het feit dat ik onze 'vriendelijke vriend' hier op aansprak werd met een handgebaar afgedaan...

De hele middag hebben we over afgelegen hobbelige wegen gereden, om ons van Cave naar Cave te verplaatsen. Overigens zijn we niet overal in geweest vanwege de entree prijs. Shar merkte slim op dat ze hier best een grotten pas kunnen verkopen, zodat je overal in mag! Bij de eerste grot waar we in zijn gegaan, zat er niemand bij de ingang ( er was sowieso helemaal niemand). Snel zijn we met onze zaklampen naar binnen gelopen, om tot de ontdekking te komen dat Shar grotten toch eigenlijk wel een beetje eng vind. Snel weer op de motor!! Aan het einde van dit middeleeuwse pad zijn we het nog eens gaan proberen, ditmaal bij een local die zeer recent deze grot had ontdekt. Eenmaal bij de ingang van de grot, die zich een meter of 15 boven de grond bevond, werd het ons duidelijk waarom deze grot pas recent is ontdekt. Een zeeeeeer smal trappetje liep stijl naar beneden tussen 2 grote rotsen door. De grot zelf was niet veel breder, dus ook hier gaf shar het op (het feit dat hier overal spinnenwebben hingen hielp ook niet echt mee!). Zelf was ik stiekem wel erg benieuwd en ben ik nog wat verder gelopen totdat ik 10 minuten later bij het einde aankwam. Prachtige rotsformaties, maar ook smalle diepe afgronden. Eenmaal buiten waren we beide erg opgelucht dat ik er weer veilig uit was gekomen. Verderop zijn we nog bij de blue lagoon gestopt, maar na er even een snelle blik op geworpen te hebben, besloten om de entree in onze zak te houden en daar lekker een shake van te gaan drinken! (We zijn na het zwemmen in de watervallen bij Luang Prabang een klein beetje 'verpest' als het gaat om zwemmen in mooie plasjes water).

Dag 4! Jaa het is zo ver, Max en Shar gaan tuben! Met een rubberen band de tuctuc in, om een aantal kilometer verder bij de rivier gedropt te worden. Al drijvend terug en onderweg bij allerlei barretjes 'aanmeren'! Vooraf hadden we het idee dat we met honderden tegelijk op de rivier zouden zitten, de één wat meer nuchter dan de ander. Maar eenmaal bij het beginpunt aangekomen bleek het tegendeel. Op 3 koreanen die ons in een rampentempo inhaalden en zo'n 100 mensen in kanos na (die het allemaal heel leuk vonden om ons met de peddel nat te maken, met name Sharon kreeg van de lokale gidsen steeds de volle laag haha), zijn we geen andere 'tubers' tegengekomen. Bij elke bar waar we langsdreven, werd ons vol hoop een life line toegegooid om ons binnen te halen. We hadden alleen niet zoveel zin om helemaal alleen in een bar met veels te harde muziek te zitten, dus moesten ze het met een beleefde 'No thank you, sorry!' doen. Wel hebben we dus heerlijk in alle rust van het zonnetje en uitzicht kunnen genieten, want o wat was dat mooi. Onderweg zijn we vanalles tegengekomen: Koeien die langs het water kwamen drinken, snorkelaars die met een harpoen aan het vissen waren, vrouwtjes die met een grote duikbril planten van de bodem aan het halen waren, oude mannetjes die met een visnet aan het vissen waren ect ect! Het was dus heerlijk rustig wegdobberen (wat deze echte 'party animals' stiekem helemaal niet zo erg vonden ;) ). S'avonds samen Ant Man gekeken in de, jaja je hoort het goed, movie room van het hostel. Dit was een klein kamertje met een tv, met daaraan een harde schijf gekoppeld. Tenzij je 4 uur wilde spenderen om naar beneden te scrollen en te wachten tot de films geladen waren, was het onmogelijk om verder dan de letter B te komen. Dit vonden we prima! Zo hoefden we namelijk niet eerst nog een uur te discussiëren over welke film we zouden kijken! Ant man it is! Wat een luxe, hostel met bioscoop en hangmatten!

Dag 5 was vrijwel identiek aan dag 1&2. Lekker lang in de hangmatten gelezen, bij de friends bar gehangen en weer heerlijk gegeten. Het vrouwtje aan de overkant maakte zulke heerlijke crispy chicken sandwiches, dat ik deze zowel voor ontbijt, lunch en avondeten at. Ook hebben wij op deze dag Online onze vliegtickets naar Hanoi geboekt en ons visum voor Vietnam aangevraagd. Savonds heb ik in de movie room nog dapper gestreden met de harde schijf, maar gaf ik de strijd op na een half uur toen ik bij de D uitgekomen was! Deadpool it is! Shar lag ondertussen heerlijk te lezen. (Tussenstand in gelezen boeken so far is 9-2.... Ik heb nog wat in te halen!).

Vang Vieng > Vientiane

Ook dit stukje Laos hebben wij met de Minivan afgelegd, al heb ik er weer 'headbangend' niet veel van meegemaakt....
Rond een uur of 2 kwamen we aan in Vientiane, de hoofdstad van Laos. Nadat we bij de receptie onze sleutel hadden gehaald en de deur van onze kamer open draaiden, keken we elkaar al snel met dezelfde blik aan. Het leek wel of we een overnachting in de gevangenis hadden geboekt. 4 muren en een deur, wat een grafkist. Omdat een kamer met 2 losse bedden aanzienlijk goedkoper was dan een tweepersoonsbed (lees wel 4 hele Euros....kuch kuch Dagobert Duck kuch kuch) sliepen we beiden apart op een klein 'bedje'. Aan beide kanten van de kamer lag op een verhoging van steen een zeer, zeer hard matras. Naast 2 stopcontacten bij het bed had deze kamer niet veel meer te bieden. Gelukkig waren de gedeelde toilet en douche wel erg schoon en dichtbij!

In de namiddag hebben we in het park ons boek gelezen totdat het ongeveer 6 uur was, dan zou namelijk de nightmarket een beetje op gang komen. Daar zijn we toen weer tussen alle kraampjes doorgelopen. Ook al zijn alle kraampjes en nightmarkets "same same, but different", het heeft toch altijd wel iets speciaals. Savonds was ik zo handig om over de drempel te struikelen en m'n E-reader op de grond te laten vallen... Die hield er spontaan mee op. Zo haal ik shar natuurlijk nooit in!

Na een zeer stijve nacht in ons eigen Alcatraz, zijn we gaan ontbijten. Dit zat bij de accomodatie inbegrepen, mits je tussen 7-9 kwam. Dus als een ongeregeld stelletje zombies zaten we daar met zo'n 30 andere backpackers, die ook allemaal hun wekker hadden gezet, op het ontbijt te wachten (lees iedereen kwam om kwart voor 9 binnenlopen). Helaas was alles al op en moest het grootste gedeelte het doen met 2 sneetjes toast en een pakje jam. Ach..

Misschien kwam het omdat het zondag was, maar het centrum van Vientiane was zeer rustig en verlaten. Het was eigenlijk wel een beetje saai. In tegenstelling tot andere grote steden, waar je overal op elke hoek wel wat kan eten, kostte het ons hier best wat moeite om streetfood te vinden. Omdat ik de dag hiervoor zo handig m'n ereader kapot liet vallen, zijn we op deze dag op zoek gegaan naar een nieuwe. Maar bij zo'n beetje elke elektronica zaak en zelfs bij de tourist information werden we met grote, vragende ogen aangekeken als we vroegen naar ereaders. Dus zijn we na een onsuccesvolle zoektocht weer richting ons eigen Azkaban gelopen.

Nichtjes in Laos!
De afgelopen weken heeft shar contact gehad met d'r nicht Robin, die ook op wereldreis is. Na een jaar Australië bevond zij zich nu ook in omgeving Zuid-Oost Azië, maar zijn we elkaar in Thailand steeds misgelopen. Maar vandaag zou Robin aankomen in Vientiane, om aan d'r reis in Laos te beginnen. Dus toen we aankwamen bij het hostel zat Robin daar al! Na een lange omhelzing keerden we dus meteen weer om richting de stad, om daar lekker wat te gaan drinken/eten.

Op de boulevard hebben we naar zonsondergang gekeken en daarna gelachen om alle figuren die op muziek aerobics aan het doen waren (niet iedereen kon even goed het tempo van de instructeur aanhouden...). Nogmaals over de nightmarket gelopen en onderweg het een en ander aan eten naar binnen gewerkt. Lekker vroeg naar bed, want we waren allemaal moe. Savonds knepen we 'm nog wel even; of de kots van onze zieke/dronken bovenbuurman niet naar beneden zou stromen!

De volgende ochtend werden we rond een uurtje of 10 wakker, mooi niet dat wij nog een keer een wekker zetten voor dat ontbijtje! Buiten zat Robin al klaar, die ons vertelde dat ze in een heel jaar reizen bijna geen harder bed was tegengekomen ( oké sorry nou hou ik op hoor!). Nadat we voor Robin in de supermarkt een simkaart hadden gehaald, zijn we naar het busstation gelopen, om vanaf daar richting het buddha park te gaan. Daar was het even zoeken, maar gelukkig wees een vriendelijke oude man ons naar de goede bus. Nadat er eerst nog een aantal vrouwtjes naar binnen kwamen om eten te verkopen (en ik sesamballen had gekocht), vertrok de bus. De bussen kennen hier niet echt haltes: Als je langs de weg staat en je hand op steekt, stopt de bus voor je. Het lijkt erg gemakkelijk, alleen is de realiteit dat je om de 20 meter stopt! Na een uurtje rijden (ditmaal zonder in slaap te vallen), stapten we uit bij het buddha park. Hier stonden allemaal verschillende beelden, die allemaal op een of andere manier met buddha en het geloof te maken hadden. Alhoewel het niet veel groter was dan een half voetbalveld, stonden hier toch aanzienlijk veel grote indrukwekkende beelden. Samen kwamen we tot de conclusie dat dit de ultieme plek was om verstoppertje te spelen (we hebben ons als grote kinderen toch maar ingehouden).

In een klein overdekt bamboe hutje hebben we daarna allemaal uit een kokosnoot gedronken en het fruit dat we op de markt hadden gekocht opgegeten. Na de busrit terug en een snelle zoektocht naar een toilet, moesten we weer richting het hostel, dit omdat Robin savonds met de nachtbus naar Luang Prabang zou vertrekken. Snel nog wat eten naar binnen gewerkt en daarna alweer afscheid van elkaar genomen. Om de tijd te doden zijn Shar en ik daarna maar wéér naar diezelfde nightmarket gelopen.

De volgende dag hebben we onze tassen ingepakt en wat ontbeten. Daarna afscheid genomen van ons nederige stulpje en nog even door de stad gewandeld en wat geluncht. Toen ik naar het toilet ergens achter het restaurant liep, was ik heel blij dat ik m'n hondsdolheids prikken had genomen, aangezien er daar zo'n 4 honden naar me stonden te grommen en 1 zelfs iets te lang achter me aan bleef lopen. Bij het hostel hebben we een tuctuc besteld die ons naar het vliegveld bracht. Daar kwamen we ruim op tijd aan en konden we rustig onze tassen inchecken en nog wat drinken. Door de douane heen en zo het vliegtuig in.


Bye bye Laos!


We hebben onwijs van onze reis in Laos genoten! Mij zal vooral de gibbon experience en het zwemmen halverwege de waterval in Luang Prabang bijblijven. Van het relaxen in het dal van Nong Khiaw en het chillen in Vang Vieng, tot het drukke stadsleven in Luang Prabang. Uiteindelijk zijn de 2 'geplande' weken er dik 3 geworden en 'moeten' (mogen) we nu verder naar onze volgende bestemming, namelijk Vietnam!


Ook al zijn we inmiddels alweer 2 dagen in Vietnam, zullen jullie toch echt tot de volgende blog moeten wachten om onze verhalen te horen. We hebben er echt onwijs veel zin in en hebben alweer een aantal hele leuke dingen op de planning staan!

Bedankt voor het lezen en stay tuned voor ons volgende verhaal!

Kus Shar en Max!