In het midden van Laos!

3 februari 2017 - Nong Khiaw, Laos

Nihao / Bonjour vanuit het enigsinds Chinees/Frans getinte Laos!

Aangezien ik de vorige blog op de slowboat heb geschreven, betekent het dat de Blog in Luang prabang begint!

Nadat we 2 dagen lang op de slowboat hebben gezeten, kwamen we aan het einde van de middag aan in Luang prabang. Eigenlijk niet helemaal, want te haven ligt 'tactisch' 10km buiten de stad, zodat alle toeristen nog met de tuctuc moeten! Gelukkig was er wel een vaste prijs afgesproken, dus voelden we ons iets minder hard afgezet.

In de stad werden we aan het begin van de night market afgezet, waarvandaan het voor ons nog zo'n 3 minuten lopen naar de kamer was. Op de kamer (die trouwens horribly overpriced was vanwege Chinees nieuwjaar) even opgefrist zodat we wat eten konden gaan scoren op de markt. Wat was dat onwijs druk zeg! Vanwege dat Chinees nieuwjaar, zat het hier bomvol met (Chinese) vakantiegangers. Vandaar dus de nihao! Op de night market werd er vanalles verkocht. Mooie kaarten, slngenwiskey en natuurlijk de locale klederdracht! Ergens halverwege een noodle soepje naar binnen geslurpt bij een oud vrouwtje. Tevens waren we de hele tijd op zoek naar een nieuw verblijf, aangezien we maar voor 1 nacht konden boeken, maar tevergeefs. Alles zat vol, guesthouse, hotel en dorms. Dus toch maar lekker gaan slapen in de hoop de volgende dag wat te vinden!

Na een nachtje slapen op een heerlijk zacht bed, lazen we in de backpackers Facebook groep dat er een ander Nederlands meisje ook de hele dag had rondgelopen op zoek naar een kamer. Uiteindelijk had ze wat gevonden, dus wij maar even brutaal geappt waar ze zat en of er nog kamers waren! Tot onze verbazing waren er nog 2 dorm bedden over, die opgelucht meteen hebben gereserveerd. Spullen gedropt en lekker de stad gaan verkennen.

Tempels bouwen op hoge bergen, dat kunnen ze hier maar als te goed. Ook hier stond er namelijk weer 1 ergens op een berg. Toch maar even een kaartje gekocht en omhoog gelopen! Aardig bezweet boven gekomen, wat foto's gemaakt en weer via de andere kant naar beneden. Tempel zelf stelde niks voor, maar we hadden wel een mooi uitzicht over de berg. Onderaan de berg zijn we de bordjes van de Chill club utopia gevolgd, om daar vervolgens de hele middag neer te ploffen op een ligbedje. Na het eten was het tijd voor onze eerste dorm ervaring. Stilletjes zijn we naar binnen geslopen om onderin onze stapelbedden te kruipen. Op wat feestgangers die savonds laat pas binnen kwamen, was het wel prima. Wat wel helemaal top was, is dat het ontbijt was inbegrepen! Heerlijke banana pancakes hadden ze hier zeg!

Vandaag hadden we afgesproken om met 3 andere stellen (die van de gibbon experience!) een motor te huren en de omgeving te verkennen. Als eerste zijn we naar de bekende waterval in de buurt gereden (naam ben ik even vergeten). Lekker vroeg reden we weg, voordat alle minivans met de hordes Chinezen zouden vertrekken. Na een lekker tochtje, parkeerden we de scooters en kochten we een entree kaartje. Tot onze verbazing liepen we ineens langs beren verblijf. Hier werden beren opgevangen die mishandeld werden in een circus of gebruikt werden voor hun gal. Ze lagen allemaal lekker te slapen in de zon.

De waterval was onwijs mooi en het water was helder blauw. Omdat we niet genoeg kunnen krijgen van klimmen en klauteren (not) zijn ze ook maar even omhoog gelopen. Daar ben ik toen met Tom over een hekje geklommen om halverwege de waterval te kunnen zwemmen. Het was aardig lastig om er te komen, maar het was het zo waard! Op het randje van de waterval wat foto's gemaakt en daarna weer naar beneden geklommen. Eenmaal beneden waanden we ons weer in China, want inmiddels waren alle busjes aangekomen. Honderden tegelijk in de watervallen en rivier om te zwemmen. Overigens konden er ook een aantal niet zwemmen, dus die moesten er weer uit geplukt worden. Waar ik me ook over verbaas is de personal space van deze mensen. Als je ergens in de weg staat wordt je gewoon zonder pardon weg geduwd en van openlijk harde scheten te laten zijn ze ook niet vies! Ik vond het bijna knap hoe de darmgassen er zo zonder schaamte uitgeperst werden!
Wij lekker langs de file die naar de watervallen reed gereden, op naar het volgend plekje.

Het volgende plekje zou, als het goed zou zijn gegaan, een 2e waterval zijn. Maar na een uur over een zeer hobbelig steen/grind pad gereden te hebben, kwamen we aan in een afgelegen dorpje. Er liepen onwijs veel kleine kinderen rond die het allemaal prachtig vonden. Ik had ergens gelezen dat het leuk is om balonnen mee te nemen voor dit soort situaties, dus nu kon ik ze mooi allemaal op gaan blazen! Roze, groene of gele, het maakte ze allemaal niks uit, lachen dat ze moesten. Overigens liep er een klein meisje van ik denk 3 jaar oud rond met zo'n groot slagers hakmes alsof het niks was! (staat op de foto!). Savonds met z'n allen wat gegeten en gedronken en na afloop weer stilletjes in onze stapelbedden gekropen, waar nu overigens een kotslucht hing en volle emmers naast onze feestgangers stonden, joepie!

Ook de volgende ochtend gingen de banana pancakes er weer soepel in! We zouden rond 9 opgehaald worden met een minivan die ons naar Nong Khiaw zou brengen. Maar veel verder dan de bushalte kwam die niet, want daar moesten we namelijk overstappen op een ander busje. Wat bleek, we hadden natuurlijk weer veels te veel betaald, want dat kleine stukje naar het busstation was makkelijk te lopen. Maar goed! De minivan ging gelukkig voor mijn maaginhoud, heel erg soepel. Heb zelfs nog een tukje kunnen doen. Shar daarintegen, die met mij en de chauffeur voorin zat, kreeg om de zoveel tijd de pook in dr been gedrukt en moest het smaakvolle geluid van een neusophalende, roggelende buschauffeur aanhoren... (dat is hier overigens doodnormaal, om luidkeels je hele mond schoon te schrapen en alles op de grond te spugen, bah!)

Vanaf de bushalte was het gelukkig niet zo ver naar ons volgende verblijf. Desalniettemin kwamen we kletsnat aan, daar zorgt zo'n grote rugzak icm de zon wel voor!
Het vrouwtje bij de receptie gaf ons snel de sleutel en liep met ons mee naar het verblijf. We liepen voor ons idee alleen niet goed, want het mooie huisje op de foto's, werd nu ineens een toch wat armoedig bungalowtje. Toch maar even verhaal gehaald. Van wat ik verstaan heb, bleek het dat er teveel boekingen waren en we daardoor over geplaats werden voor een nachtje, maar daarna zouden we kunnen switchen. Gelukkig was het uitzicht prachtig en hebben we heerlijk gechilled. Savonds overigens wat minder, want toen liepen er aardig grote insecten door de vloer naar boven.

De volgende ochtend zijn we vroeg opgestaan (dat was het plan), om naar het viewpoint boven op de berg te lopen. Maar het bed lag iets te lekker en het ontbijtje duurde iets langer dan een uurtje om gemaakt te worden, dus vroeg is wat dat betreft een vrij relatieve term: We liepen dus op het midden van de dag in de brandende zon naar boven! Na een zeer pittige klim, kwamen we boven op de berg aan. Man, we waren de helse tocht zo weer vergeten: Wat een uitzicht! Omdat we nu helemaal bovenop de berg waren, konden we 360 graden om ons heen kijken. In de verte zagen we het kleine dorpje liggen waar we net vandaan waren gekomen. Na de verplichte photoshoot op dit mooie plekje, vroeg een wat oudere vrouw mij of ik verstand had van camera's. Eigenlijk niet nee, maar ik wilde wel een kijkje nemen naar die van haar. Wat bleek, had ze precies dezelfde camera als die van ons! Die dus even haarfijn uitgelegd hoe ze moet filmen of de camera stand moet veranderen. Na de uitleg liep ze weer naar beneden en waren wij de enige die nog in het hutje bovenop de berg zaten. Shar heeft dus lekker nog even dr boek gelezen terwijl ik nog even mn oogjes dicht heb gedaan in de hangmat.

Na de afdaling hebben we op lunchen en dineren na niks meer ondernomen. Savonds lekker op het balkon wat puzzels gemaakt en hier heerlijk insect-loos kunnen slapen!

Vanochtend lekker uitgeslapen voordat we gingen uitchecken. We konden hier helaas niet langer blijven, dus hebben we maar wat aan de andere kant van de rivier gereserveerd! Dus na onze kamerswitch zijn we wezen ontbijten en daarna doorgelopen naar een zwembad verderop. Savonds met Tom en Kim wat gegeten en daarna een heerlijk dessert gegeten bij een leuk tentje. Dit was eigenlijk ons eerste echte dessert van de vakantie! (als we Nutella crepes en banana shakes niet meetellen that is!).

Nu liggen we lekker op bed ons af te vragen wat we na Nong Khiaw willen gaan ondernemen. Nog verder naar het noorden door, terug naar luang prabang om door te reizen naar Vang Vieng en vientiane? Dan vliegen naar Vietnam of toch via het zuiden door naar Cambodja?
We zien het allemaal de komende dagen wel! Voor morgen staat er in ieder geval nog helemaal niks op de planning!

Groetjes van ons allebei!!

Foto’s

5 Reacties

  1. Petra:
    4 februari 2017
    Weer een geweldig verhaal. Heerlijk om jullie avonturen te lezen en te mogen meegenieten op deze manier..
    Big hug...xxx
  2. Marja:
    4 februari 2017
    Jullie klimmen en klauteren wat af zeg Vind het elke keer weer een feestje om jullie verhalen te lezen. Je schrijft echt heel leuk. Liefs
  3. Suzanvanbrouwershaven:
    4 februari 2017
    Geweldig hoe je ons laat meegenieten van jullie fantastische reis. Ook dat jealles zo goed onthoud en opschrijft voor het thuisfront.liefs!
  4. Saar:
    9 februari 2017
    Wachtend op het volgende heerlijke verhaal! xxx
  5. Jos van Vilsteren:
    10 februari 2017
    Komend kerstdiner kunnen jullie mooi banana pancakes maken! Goed geschreven, zie het helemaal voor me.